Naval Battles NL

Aan het begin van zijn beurt kiest de speler een aantal schepenkaarten en krijgt hij actiekaarten. Met deze kaarten worden aanvallen uitgevoerd op vloten van andere spelers. Op een schepenkaart is een schip of een onderzeeboot afgebeeld. Een vlag geeft aan bij welk land het schip hoort. Elke schip heeft een rompwaarde: de hoeveelheid schade, die een schip kan lijden voordat het zinkt. Op een schip is verder afgebeeld hoeveel punten men krijgt als men dit schip tot zinken brengt. Een schepenkaart toont ook het beschikbare arsenaal: de wapens die een vaartuig aan boord heeft. Deze worden gebruikt om de vijand aan te vallen. Om aan te vallen is een actiekaart nodig met het soort wapens dat het schip heeft: primair geschut, secundair geschut of torpedovuur. Sommige schepen hebben speciale eigenschappen die verband houden met hun aanvals- of verdedigingscapaciteiten. Onderzeeboten hebben een actieve en een passieve zijde. 'Actieve' onderzeeboten kunnen aanvallen; 'passieve' onderzeeboten zijn moeilijker te raken. Er zijn vier typen actiekaarten: reorganisatie, voorbereiding, aanval en verdediging. Elk type kaart mag in een bepaalde fase van de beurt worden gespeeld. De spelers mogen alleen in hun eigen beurt kaarten spelen. Verdedigingskaarten vormen de enige uitzondering: deze mogen worden gespeeld als men door een andere speler wordt aangevallen. De spelers leggen hun schepenkaarten in rijen voor zich neer. Een vloot mag uit één, twee of drie rijen met schepen bestaan. In zijn beurt voert een speler de volgende stappen uit: 1. vloot hergroeperen (schepen herverdelen over de rijen), 2. voorbereidingskaarten spelen. 3. aanvallen, 4. kaarten afleggen en 5. kaarten trekken. Wie als eerste schepen ter waarde van 25 punten tot zinken brengt, wint het spel.